اثربخشی گروه درمانی شناختی وجودی بر کیفیت زندگی سالمندان

چکیده زمینه و هدف: با افزایش جمعیت سالمندی، توجه به عوامل اثرگذار بر کیفیت زندگی آنها بیش از پیش ضرورت پیدا می­کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بر کیفیت زندگی سالمندان می‌بود. روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را تمامی ‌سالمندان سرای سالمندی کهریزک تشکیل دادند. در مرحله اول افراد شرکت کننده در پژوهش به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و پس از پاسخ‌دهی به پرسشنامه کیفیت زندگی و کسب نمره لازم برای ورود به تحقیق با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل(هر گروه 12 نفر) قرارگرفتند. گروه آزمایش طی10جلسه به شیوه گروهی در معرض درمان شناختی وجودی قرار گرفتند، ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از  تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین نمرات پیش آزمون گروه کنترل و آزمایش تفاوتی وجود نداشت، ولی بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت و گروه درمانی شناختی وجودی  باعث افزایش کیفیت زندگی سالمندان شده است(001/0=p). نتیجه‌گیری: گروه درمانی شناختی وجودی با بهره‌گیری از مفاهیمی ‌هم‌چون مرگ، معنا، تحریف‌ها شناختی و مسولیت‌پذیری توانست سطح کیفیت زندگی سالمندان را افزایش دهد. بنابراین انجام مداخلات درمانی بر اساس این رویکرد می‌تواند در ارتقاء کیفیت زندگی مفید باشد.